Deze week roept men op om een week lang vegetarisch te koken. Of algeheel vegetarisch te eten, lunchen met vleeswaren op brood zou vals spelen zijn mijn inziens, maar dat terzijde. Ik doe mee met deze bewustwording. De eerste dag begonnen met andijvie stamppot (dat is echt de ideale makkelijke snelle maaltijd) met Valess rookworst. Unox schijnt ook vega-rookworst te hebben maar die kon ik niet vinden. Hoe dan ook. Het is dus weer zo’n week. Zo hebben we in 2019 al de maand zonder alcohol in januari gehad, stoppen ‘we’ -ik ben nooit begonnen- in oktober massaal met roken. En dan zijn er nog al die dagen voor … noem maar op. Uiteindelijk is er elke dag wel wat. En over het algemeen vind ik dat veel om aandacht vragerij. Supergoed dat je een maand geen alcohol drinkt maar is dat serieus een prestatie? Die het tot aan de tafel van Jinek moet halen? Kunnen we niet trots op onszelf zijn en daar genoeg aan hebben. Dat vond ik oprecht.
En toch postte ik vanavond een foto van de stamppot met vegaworst en de caption dat ik meedoe met de vleesloze week. Waarom kan dat dan wel? Ik weet het niet, ik moest mijzelf even in de spiegel kijken. Letterlijk in het treinraam want ik type dit nu in de trein.
Ik deelde dit met de intentie om het bestaan van de week te delen, misschien iemand te motiveren mee te doen. Zouden de mensen die januari alcoholloos doorkwamen dat ook zo bedoeld hebben? En komen ze bij Jinek aan tafel om maar aan te tonen dat Nederland te veel drinkt? Ik hoop dat er deze week ook iemand bij een talkshow aanschuift over de nationale week zonder vlees. Want sommige mensen drinken teveel alcohol en willen minderen, anderen eten teveel vlees en daar kunnen we met zijn allen ook wel wat in minderen.
Voor iedereen die zichzelf een schop onder de kont gaf maar door dat de delen ook hoopte een kontje van een ander te raken; je bent goed bezig!
Charming Stories 