Wat is dat nou voor titel? Ik hoor het je bijna denken. Dat een week zeven dagen heeft weten we allemaal wel. Maar soms is het goed (en nodig) om daar even extra bij stil te staan. Een week heeft namelijk maar zeven dagen, en die vliegen voorbij. Dus voor je het weet is er alweer een week voorbij.
Ik heb momenteel een werkweek van officieel 42 uur. Hoe? Nou door 26 uur in de horeca op Ameland te werken (+ daar ook nog heen te reizen) en daarnaast nog 16 voor Uitgeverij Palmslag. Alles voor Charming Stories moet ik daarnaast nog doen. Eerlijk gezegd valt dat niet altijd mee. Een deadline halen terwijl de zon eindelijk schijnt en mijn hoofd nog vol zit van het werk dat ik die week al heb gedaan wil niet altijd even goed lukken. Het is namelijk makkelijk om aan de verleiding toe te geven en de laptop dicht te klappen, eindelijk weekend! Maar alles wat nog ‘moet’ blijft toch in je hoofd sluimeren dus helemaal tot rust komen is er niet bij.
Ik typ ook dit blog terwijl over 5 dagen twee artikelen richting de hoofdredacteur van De Amelander moeten, nog niet af, nog niet gecorrigeerd… Maar de tijd tikt maar door.
Dus ik zal eens even dat interview gaan uittikken, de wandeling komt later weer.
Had een week maar een dagje meer…